Francis Maere Fine Arts presenteert Eugène Dodeigne op BRAFA 2026
24/11/2025
Eugène Dodeigne: De stilte van steen en de kracht van lijn
De Belgische-Franse beeldhouwer Eugène Dodeigne (1923–2015) behoort tot de grote namen van de Europese beeldhouwkunst van de twintigste eeuw. Zijn oeuvre, krachtig en ingetogen tegelijk, getuigt van een leven lang dialoog tussen mens en materie. Dit jaar brengt Francis Maere Fine Arts een uitzonderlijke selectie van zijn sculpturen, schilderijen en houtskooltekeningen naar BRAFA, waarin de kern van zijn artistieke zoektocht schitterend tot uitdrukking komt.
De steen als levensgezel
Dodeigne leerde het vak al op jonge leeftijd van zijn vader, een steenkapper in de Belgische Ardennen. Na zijn opleiding aan de École des Beaux-Arts in Parijs bij Marcel Gimond ontwikkelde hij een diepe fascinatie voor steen als levend materiaal. Vanaf de jaren 1950 werkte hij voornamelijk met de blauwe hardsteen van Soignies, een materiaal dat zijn oeuvre zou kenmerken. In zijn vroege periode creëerde Dodeigne gladde, organische vormen, beïnvloed door Brancusi en Jean Arp. Vanaf de jaren 1960 evolueerde zijn stijl naar de techniek van de "pierre éclatée" ruwe, gebarsten oppervlakken die de sporen van het gevecht met de materie zichtbaar laten. Zijn figuren, vaak menselijk van vorm maar universeel in expressie, lijken te spreken in stilte. Ze dragen de sporen van strijd, maar ook van tederheid wat Dodeigne zelf omschreef als “een liefdesgevecht met de steen”.
De kracht van het getekende gebaar
Naast zijn sculpturen ontwikkelde Dodeigne een indrukwekkend grafisch oeuvre. Zijn houtskool- en krijttekeningen alsook zijn olieverfschilderijen, vaak gemaakt naar levend model, tonen dezelfde fysieke intensiteit als zijn beelden. Met enkele krachtige lijnen weet hij beweging, gewicht en emotie te suggereren. In deze tekeningen is de hand van de beeldhouwer voelbaar zoekend, tastend, soms ruw, maar altijd diep menselijk. In de jaren tachtig en negentig vond hij in de dans een nieuwe bron van inspiratie; zijn lijnen werden vloeiender, zijn figuren lichter, bijna dansend.
De Belgische-Franse beeldhouwer Eugène Dodeigne (1923–2015) behoort tot de grote namen van de Europese beeldhouwkunst van de twintigste eeuw. Zijn oeuvre, krachtig en ingetogen tegelijk, getuigt van een leven lang dialoog tussen mens en materie. Dit jaar brengt Francis Maere Fine Arts een uitzonderlijke selectie van zijn sculpturen, schilderijen en houtskooltekeningen naar BRAFA, waarin de kern van zijn artistieke zoektocht schitterend tot uitdrukking komt.
De steen als levensgezel
Dodeigne leerde het vak al op jonge leeftijd van zijn vader, een steenkapper in de Belgische Ardennen. Na zijn opleiding aan de École des Beaux-Arts in Parijs bij Marcel Gimond ontwikkelde hij een diepe fascinatie voor steen als levend materiaal. Vanaf de jaren 1950 werkte hij voornamelijk met de blauwe hardsteen van Soignies, een materiaal dat zijn oeuvre zou kenmerken. In zijn vroege periode creëerde Dodeigne gladde, organische vormen, beïnvloed door Brancusi en Jean Arp. Vanaf de jaren 1960 evolueerde zijn stijl naar de techniek van de "pierre éclatée" ruwe, gebarsten oppervlakken die de sporen van het gevecht met de materie zichtbaar laten. Zijn figuren, vaak menselijk van vorm maar universeel in expressie, lijken te spreken in stilte. Ze dragen de sporen van strijd, maar ook van tederheid wat Dodeigne zelf omschreef als “een liefdesgevecht met de steen”.
De kracht van het getekende gebaar
Naast zijn sculpturen ontwikkelde Dodeigne een indrukwekkend grafisch oeuvre. Zijn houtskool- en krijttekeningen alsook zijn olieverfschilderijen, vaak gemaakt naar levend model, tonen dezelfde fysieke intensiteit als zijn beelden. Met enkele krachtige lijnen weet hij beweging, gewicht en emotie te suggereren. In deze tekeningen is de hand van de beeldhouwer voelbaar zoekend, tastend, soms ruw, maar altijd diep menselijk. In de jaren tachtig en negentig vond hij in de dans een nieuwe bron van inspiratie; zijn lijnen werden vloeiender, zijn figuren lichter, bijna dansend.
